Via de zwarte piste naar Olot

Na nog een mooie wandeling in de pyreneen, meer sneeuw, ijskoude meertjes en prachtige uitzichten, via een prachtige kronkelweg (een mooie tocht voor de mannen van TopGear) langs de skipistes naar lager gelegen gebied. Er lag nog wel (veel) sneeuw, maar de liftjes waren dicht, dus we hebben niet meer geskied. De besneeuwde bergtoppen van de Pyereneen zijn onderweg, maar ook nu, nog steeds een mooi gezicht. Langzaam worden de bergen minder hoog en minder ruig en steil. En van kalksteen gaat het gebied over in vulkanisch "gebergte".

We zitten nu in Olot, een klein en niet heel bijzonder stadje. Hier wordt gewoon geleefd en gewerkt en is het nauwelijks toeristisch. Met de menukaart in het Catalaans (wat dus niet hetzelfde is als Spaans) zijn we blij dat de mensen hier heel vriendelijk zijn en ook aardig wat Engels spreken. Wat een luxeprobleem toch weer.

Maar goed, de omgeving hier is dus vulkanisch: heel groen, heel heuvelachtig (maar veel minder hoog), en dus: veel wandelen. Gisteren een mooie tocht over 2 vulkanen, heerlijk in een weitje gelegen totdat de paarden (met koeiebellen) ons weer opweg duwden. En dat pad raakte we halverwege de vulkaan toch een beetje kwijt. Menno zag op de kaart dat bovenop de vulkaan het pad verder ging. Dus; bijna loodrecht omhoog geklommen, vasthouden aan stenen, wortels, bomen maar ook aan de losse takjes, grond en bladeren. Als een soort van wildemannen, bezweet en onder de bladeren, kwamen we boven, waar het pad weer was. Vandaag een mooie wandeling gemaakt die de meneer van het informatiecentrum ons op een kopietje van een kaart had uitgetekend. Ook weer supermooi, deze keer de weg niet kwijtgeraakt. Onderweg komen we midden in het bos twee kleine, oude kerkjes tegen. Op slot, maar binnen in staan nog bankjes en kaarsjes. Tussen de vulkanen zijn allemaal kleine boerderijtjes. Dat levert mooie kleine akkertjes op en af en toe een koe of een varken in de wei.

Morgen rijden we naar Barcelona en woensdag gaan we door naar onze volgende bestemming: een weekje vakantie in Nederland!

En nu gaan we eten, want we hebben honger (o nee, trek). Die gasten gaan pas om tien uur 's avonds eten, best wel irritant. Staan ze je een beetje schaapachtig aan te kijken, als je om 20.30 aan komt. Nou en....